Zoek jezelf helpt om het einde van de relatie

Omdat liefde een zeer actueel thema is in de geschiedenis van de mensheid, had ik nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn om erover te schrijven. Maar temidden van zoveel definities, vraag ik me af of alles wat er over je wordt gezegd - in de straten, televisie, boeken, kunstwerken, liedjes, films, enz. - is genoeg. Zal het? We zouden niet verliezen iets heel waardevol dat buitensporige tarieven op liefde en op het risico van verdrinken in een zee van definities en banale sentimentaliteit?

dichters, kunstenaars en intellectuelen hebben geprobeerd om namen te geven aan de liefde. Verspreid over de hele wereld en met de tijd, proberen velen van ons dagelijks nog steeds deze complexe missie onder ogen te zien. Maar misschien is de enige conclusie in het gezicht van duizenden pogingen en zijn prachtige (en diverse) resultaten dat er geen enkele, definitieve en exclusieve definitie voor liefde is. Woorden, gebaren, beelden, geluiden, geuren ... Geen enkele betekenis alleen verklaart liefde. De enige manier om te "begrijpen" is met ons hele wezen.

De bijna wanhopig gretigheid om dit gevoel te begrijpen als complex onthult mooie operaproducties, artistieke en zelfs filosofische. Aan de andere kant brengt het ook de creatie van magische formules en recepten voor de langverwachte soulmate tot stand. Het begrijpen van de nuances van liefde is op de achtergrond: voor de meeste mensen is het belangrijk om het ontbrekende deel ("de helft van de sinaasappel") en zo snel mogelijk te vinden. Wat is verdeeld in onze samenleving zijn die formules om liefde te vinden en het einde van de eenzaamheid.

De bron van deze mythe van de onvolledigheid van de wezens die alleen de liefde volledig kan voelen is "The Banquet" van Plato . In deze tekst prijzen zeven mensen de god Eros en interpreteren ze liefde op zijn eigen manier. Op een gegeven moment zei Aristophanes, die een van de mooiste passages in het boek componeerde, dat elk van de wezens aan het begin van de tijd gelukkig en compleet was. Maar op een dag wekte deze groep de woede op van Zeus, die elk van de wezens in tweeën verdeelde als een vorm van straf. Afgesneden, het zou voor de verdeelde partijen blijven om te zoeken naar hun wederhelft verloren ... Het risico dat deze wezens sterven aan verdriet en onvolledigheid in geval van mislukking, blijft vandaag bestaan. Wat is tenslotte het gewicht van de frustratie dat we ons "halve gezicht" niet vinden?

Geschreven rond 380 a. C., "The Banquet" heeft zijn relevantie nooit verloren en legt op een briljante manier onze relatie met liefde uit. Zelfs vandaag de dag is het synoniem met de complementering van de tweelingzielen van oranje helften van de pot deksel ... niet veel uit de naam gegeven aan onvolledige helften, maar dat het concept van geluk gekoppeld aan het rendez-vous wordt gezien als de remedie voor alle ziektes voor mannen en vrouwen.

Op dit moment kunnen we de oorsprong van het emotionele gewicht van onze liefdeskeuzes en de verwachting die we hebben gecreëerd al begrijpen door iemand een "ontbrekende helft" te noemen. Eeuwenlang hebben we geleerd om geluk te zoeken in het gezelschap van anderen en dit ideaal is tijdloos geweest. Ik wil natuurlijk niet het belang van liefde verminderen, laat staan ​​ontkennen dat verliefd zijn en een partner hebben, ons dagelijks en alles om ons heen verandert. Gevat worden door liefde is de grootste vreugde die een mens in het leven kan voelen. Het is echter belangrijk om duidelijk te maken dat er zoveel gewicht is in de verwachting dat we een liefde zullen vinden die ons completeert, dat we vaak het lijden vergeten dat een verbroken relatie kan vertegenwoordigen. We zijn allemaal onderworpen aan plotseling bekijk alle vreugde die we voelden, al het goede dat we gedaan hebben, en wordt een bittere gal.

De geestelijke gezondheidszorg consolideert de mogelijkheid om nieuwe banden te vestigen en te investeren in andere amoureuze mogelijkheden het verstrijken van de tijd.

Het rouwen om het verlies van een liefde

Het geluk van de ontmoeting met de liefde is evenredig met het verdriet en het verlaten van het waarnemen van onszelf aan het einde van een liefde. Deze sensatie is zo intens dat het vergelijkbaar is met de pijn die de dood van een dierbare voelt. In het geval van de liefdesrelatie verlies je een deel van jezelf, je sluit je op. Het einde van een relatie van grote toewijding en intensiteit brengt het gevoel van intense rouw, waardoor de hele omgeving wordt vervuild. De negativiteit die is vastgesteld bij degene die een grote liefde verloor, is niet alleen een indruk. Sigmund Freud zei dat we nooit zozeer worden blootgesteld aan ongeluk als wanneer we liefhebben, en dat we ons nog meer hulpeloos voelen als we het geliefde object of de liefde verliezen. De breuk van de band van liefde, meer abrupt en onverwacht, wekt lijden op dat lijkt op de scheuring van de eigen ziel. Het psychoanalytische begrip van rouw heeft niet alleen betrekking op de concrete dood van een geliefd object, maar ook op het verbreken van een relatie. Geconfronteerd met de dood van een geliefde, gedraagt ​​onze geest zich op een manier die overeenkomt met wat wordt getrokken met het einde van een relatie: een diepe en pijnlijke ontmoediging, verlies van interesse in de externe wereld en het vermogen om lief te hebben, een afname van het zelfrespect. De rouwende verdwijnt van de manier waarop hij zijn dagelijks leven leidde.

Het einde van liefde overwinnen

Gelukkig is onomkeerbaarheid slechts een sensatie en gaat de pijn over. Voor psychoanalyticus J. D. Násio ontketent de rouwende energie geleidelijk aan de vertegenwoordiging van de geliefde en verwijdert hij de overmatige affectie die in hem bestond. Lijden kan niet eeuwig duren. Het proces van rouw leidt tot een soort van "ontrouw" in relatie tot degene die verloren is gegaan, zodat men in de toekomst anders van hem kan houden. Hoe dan ook, paranormale gezondheid is geconsolideerd in het vermogen om nieuwe banden te smeden en te investeren in andere liefdesmogelijkheden in de loop van de tijd. We weten dat niet alle gevallen van rouw op een stille manier worden overwonnen, het is noodzakelijk om te doen enkele onderscheidingen. We noemen de gevallen van pathologische rouw als melancholie. Het grote verschil tussen Freud en Freud is dat de wereld in rouw leeg en uitdrukkingsloos wordt, in melancholieke gevallen voelt de persoon die het geliefde voorwerp heeft verloren leeg en oninteressant. Zo hebben we tegengestelde reacties in de manier van omgaan met pijn, met het herstel van het gevoel van eigenwaarde en met de mogelijkheid om liefdevol te investeren in nieuwe objecten. In het geval van amoureuze verstoringen kan het analytische proces de patiënt helpen om de mythische representatie van de zoektocht naar de ontbrekende helft te vervangen door een proces van zoeken naar het verloren deel in zelf. Ik geloof dat de analyse aan te raden is voor degenen die in rouwproces zijn en essentieel voor melancholische gevallen.Onvermijdelijk maken we vele rouwfasen door in het leven en op zijn best kan dit proces een uitnodiging zijn om onszelf breed te herdenken, onze energie herinvesteren en anders naar onszelf kijken ... De tijd gaat voorbij en op een dag is de moeilijke periode achter de rug. Belangrijker nog, zoals de populaire wijsheid zegt, gaat het leven verder. Ik sluit af met de woorden van Jaques Alain Miller, omdat alle zoekopdrachten, vroeg of laat, uiteindelijk bij onszelf terechtkomen. "Om echt van iemand te houden, moet je geloven dat als je van je houdt, je een waarheid over jezelf zult krijgen. Je houdt van de persoon die het antwoord houdt of een antwoord op onze vraag:" Wie ben ik? "

Bereid uw kamer om te slapen veel beter

Wat was een veronderstelling van de geneeskunde werd een zekerheid in de afgelopen decennia: wie in staat om met diepte te slapen heeft grote kansen om meer en beter te leven. Naast rust in lichaam en geest, slaapt goed en verwijdert stress, reguleert de bloeddruk, reguleert het gewicht en voorkomt het gevaar van hart- en vaatziekten.

(Welzijn)

Eigenwaarde en zelfzorg zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden begrippen

Elke dag kleine acties waarderen, wanneer in overmaat, kan geleidelijk onze eigenwaarde verminderen. Negeer behoeften en verlangens, leven naar adviezen van wie er om je heen en zetten op de achtergrond zijn enkele van de houdingen die ons kwaad in de bouw van wie we zijn. De aandacht die wij geven aan eenvoudige aspecten van onze routine, omdat de zorg die we hebben met ons haar, huid en kleding van het allergrootste belang is, in tegenstelling tot wat velen denken.

(Welzijn)