Gespleten lip: welke medicijnen kunnen het risico bij pasgeborenen verhogen?

Gespleten lip is een geboorteconditie (aangeboren) die wordt gekenmerkt door een scheiding of scheiding van de bovenlip en die aan één of beide zijden kan voorkomen. Hoewel de precieze oorzaak nog onbekend is, kan het risico op het krijgen van een kind met een lichamelijke beperking toenemen met het gebruik van bepaalde medicijnen tijdens de zwangerschap.

Topiramaat en gespleten lip

Volgens de American Dental Association , de United States Dental Association (ADA), zwangere vrouwen die topiramaat nemen, verhogen het risico dat baby's worden geboren met een hazenlip. De risico's strekken zich ook uit tot de generieke versies van topiramaat. Topiramaat is een geneesmiddel om epileptische aanvallen te behandelen. Het geneesmiddel verhoogt het risico op het ontstaan ​​van een hazenlip bij pasgeborenen wanneer het wordt gebruikt tijdens de eerste drie maanden van de zwangerschap. De ADA legt uit dat "kinderen die werden blootgesteld aan topiramaat als enkelvoudige therapie een prevalentie van 1,4% voorkomen van gespleten lip ervoeren in vergelijking met een prevalentie van 0,38% - 0,55% bij kinderen blootgesteld aan andere anti-epileptica ..."

HIV-medicijnen

Antivirale medicijnen die worden gebruikt door een zwangere vrouw kunnen in verband worden gebracht met de hazenlip in haar baby, volgens een recente publicatie van de American Dental Association

. Volgens analyse van de studie, 26 gevallen van gespleten lip en gespleten verhemelte zijn geassocieerd met antiretrovirale therapieën. Geneesmiddelen inbegrepen: efavirenz, nelfinavir, nevirapine en lamivudine. De gevallen zijn in beide situaties van toepassing, monotherapie en combinatietherapie voor met HIV geïnfecteerde moeders. Conclusies

Gespleten lip ontwikkelt zich uit een complexe combinatie van genetische en omgevingsvariabelen. De incidentie van hazenlip bij pasgeborenen kan toenemen wanneer zwangere vrouwen topiramaat en bepaalde hiv-medicijnen gebruiken.

Verder onderzoek is nodig om eventuele directe verbanden tussen medicijnen en het gelaatsverlies dat het vermogen van een kind om te eten, te ademen en te praten. Om het defect normaal te corrigeren, ondergaat een baby een operatie op drie of vier maanden oud.

Bad gedrag van kinderen kan leiden tot chronische pijn in het volwassen leven

Kinderen met gedragsproblemen hebben een hoger risico op chronische pijn als ze volwassen zijn, volgens een studie van de University of Aberdeen (Schotland). Het onderzoek onder bijna 20.000 mensen geboren in 1958 analyseerde rapporten van vrijwillige ouders en leraren over schoolgedrag en gehoorzaamheid van kinderen in de kindertijd en adolescentie.

(Familie)

Zeer gevoelige kinderen kunnen obsessief-compulsieve stoornis hebben

In de kindertijd is het hebben van normale tijden voor baden, eten en slapen een gezonde oefening voor gedragsontwikkeling. Maar in combinatie met overdreven gevoeligheden, zoals irritatie bij het dragen van een jurk van een andere stof of om aangeraakt te worden door mensen buiten hun normale leven, bijvoorbeeld, deze rituelen kan een vroegtijdige waarschuwing teken van obsessief-compulsieve stoornis (OCS) zijn.

(Familie)